اثر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر تقاضای کل اقتصاد

سرمایه گذاری مستقیم خارجی همواره موضوع بحث مکاتب و نظریه پردازان اقتصادی بوده و در اتخاذ راهبردهای توسعه مورد توجه قرار گرفته است. در ارتباط با آثار آن بر اقتصاد کشور میزبان، نظرات موافق، بر انتقال سرمایه و فن آوری پیشرفته، اشاعه مهارت های مدیریت، توسعه منابع انسانی و مالی، گسترش تجارت خارجی و در نتیجه افزایش رشد اقتصادی تأکید دارند و در مقابل، مخالفان سرمایه گذاری مستقیم خارجی، غارت منابع، تسلط بر بازارهای داخلی، تحکیم وابستگی اقتصادی ترویج فرهنگ بیگانه، تخریب محیط زیست و اشاعه فسساد مالی و اخلاقی در کشور میزبان، و در مجموع ایجاد موانع اساسی در راه توسعه اقتصادی سالم را مطرح می نمایند. اما آنچه که از پژوهش حاضر استنباط می گردد، این است که تأثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشورهای میزبان، به شرایط محیطی ایجاد شده براساس نوع استراتژی توسعه اتخاذ شده بستگی دارد. به طوری که می توان اتخاذ استراتژی توسعه صادرات (برونگرا) با گرایش به خلق مزیت نسبی را عامل بهره مندی از اثرات مثبت سرمایه گذاری مستقیم خارجی دانست.